De vertrekken van David

'Wees niet bang, dat is iedereen allang weer vergeten.' En zoveel problemen had hij daar nou ook niet mee gehad: zijn familie wist tenslotte hoe hij in elkaar zat. Zacht drukte hij zijn lippen op haar ontblootte schouder en keek haar aan. 'Wat zeg je ervan? Het is een mooie avond, jij en ik?' Hij was toe aan een avond waar hij niet hoefde na te denken, naar een avond zonder kritiek en enkel het genot van een vrouw aan zijn zijde. Een vrouw die wist wat ze deed, die wist hoe ze hem kon plezieren met haar lichaam. Dat had hij nodig en dat zou hij krijgen. 'Wil je wijn?'

Gwen keek hem met een quasi verbaasd gezicht aan. 'Maar uw vrouw dan?' vroeg ze hem met haar verleidelijke lach. Ze liet haar hand over zijn arm glijden en schudde haar hoofd. 'Geen wijn, ik wil iets anders.' Ze lachte, niet alleen omdat het haar zo makkelijk afging maar ook omdat ze het zo hopelijk niet zo serieus hoefde te nemen. Je kon hier gewoon niet te lang over na denken, want dan was het op zo veel vlakken fout. Maar het ging er om dat de rebellen ervan profiteerden en haar familie. Dat was alles.

'Welke vrouw?' vroeg hij met een grijns en streek langs haar haren. Voor zichzelf schonk hij wel wijn in, en nam er een slok van. Zijn blik was al die tijd op haar en haar lichaam gericht. Ze was prachtig en hij snapte niet dat ze in de keukens van het paleis werkte. Ze kon zoveel meer krijgen met haar lichaam, maar blijkbaar was dat leven niet voor iedereen weggelegd.

Gwen trok haar wenkbrauwen op, maar liet ze algauw weer zakken. Als ze nu vragen ging stellen, dan kon ze het wel schudden. Mannen zaten makkelijk in elkaar: je vervulde eerst hun verlangens en dan kon je alles met ze doen. Gwen vond haar glimlach weer en liep op David toe. 'Dan heeft u een erg mooie avond in het vooruitzicht.'

'Ik ben blij om dat te horen.' Ze was er gelukkig niet eentje die zou gaan zeuren over zijn moraal en dat hij moest doen wat goed was voor het volk, zijn relatie en de familie. Hij had die preek al meerdere malen gehoord van diverse mensen deze week en hij was ze helemaal zat. Toen ze voor hem stond, pakte hij haar hoofd zachtjes beet tussen zijn handen en kuste haar volle lippen.

Gwen voelde zijn handen op haar huid en kuste hem begerig terug. Met haar hand gleed ze onder zijn kleding en omklemde zijn schouder. Ze vleide haar lichaam tegen dat van hem aan en glimlachte toen ze zijn lippen met rust liet. 'U bent het nog niet verleerd, mijn heer.' fluisterde Gwen terwijl ze haar haar los maakte en de krullen over haar schouders vielen. Ruwer dan daarvoor drukte ze haar lippen terug op die van hem.

David voelde haar zachte handen over zijn lichaam heen glijden en schudde zijn hoofd bij haar opmerking. 'Hoe zou ik het ooit kunnen verleren?' vroeg hij met een grijns en kuste haar lippen begerend. Met een simpele beweging tilde hij haar op en droeg haar naar het bed waar hij haar langzaam neerlegde. Zijn vingers streken over haar zachte, tere huid heen en kuste haar sleutelbeen.

Gwen lachte ademloos en liet hem zijn gang gaan. Ze voelde algauw de zachte kussens in haar rug. Met haar vingers onder zijn riem gehaakt trok ze hem naar zich toe en beet speels op haar lip. 'Ik zal u kunnen nooit meer in twijfel trekken.' Gwen maakte de ceintuur rond haar middel los en liet één voor één de schouderbandjes van haar schouders glijden.

David glimlachte naar haar en pakte het schouderbandje dat nog goed zat beet, en trok deze zacht over haar schouder heen zodat hij de rest van de jurk over haar lichaam naar beneden kon trekken. Haar prachtige torso verscheen van onder de jurk en hij kon het niet laten om te glimlachen. Hij kuste de huid tussen haar borsten teder en liet zijn lippen de huid van haar buik strelen.

Gwen voelde een rilling over haar rug trekken toen haar bovenlichaam ontbloot werd. Ze had het niet koud, absoluut niet, maar toch rilde ze. Ze genoot echter van zijn lippen op haar huid en een tevreden kreun verliet haar mond. Ze kwam wat overeind en maakte zijn statige kleding langzaam los. Als Gwen zoiets als dit deed, dan deed ze het goed. Precies ging ze verder terwijl ze David, de toekomstige koning vol verlangen aankeek.

Toen zijn kleding naast hen op de grond lag, kuste hij haar lippen vurig en verlangend. Hij wist niet waar het aan lag, maar iets in haar bracht het wildste in hem naar boven. Hij raakte opgewonden van haar aanrakingen, haar stem, haar koele adem op zijn huid, haar vingertoppen die langs zijn rug streelden. Alles.

David was warm tegen haar eigen lichaam. Ze voelde het zweet op zijn rug, maar begreep dat ze het net zo warm had. Met beide handen hield ze David stevig vast en draaide hen toen om zodat zij boven hem hing. Langzaam streek ze met haar vinger over zijn kaaklijn en trok toen een weg over zijn bovenlichaam met haar lippen. Op dit moment was het erg makkelijk om haar verlangen de overhand te laten nemen in plaats van haar verstand.

David liet haar haar ding doen, waar ze goed in was en dat liet ze merken ook. Haar aanrakingen waren een genot, niet alleen voor David, maar waarschijnlijk voor iedere man. Ze was overtuigend, verleidelijk en ze wist wat mannen wilde. Ze was zelfverzekerd in wat ze deed, alsof ze het iedere dag deed en daar hield David wel van.

Gwen deed niet de moeite om haar verlangen in te houden. Ze wílde juist dat gehoord werd wat voor pelzier zij nu hadden. Dat was natuurlijk haar doel: dat dit uit zou komen. Dat de toekomstige koning nog steeds een vrouwenverslinder was, zou niet erg gunstig voor hem zijn. Een glimlach verspreidde zich over haar gezicht toen ze weer omrolde en haar benen om zijn middel sloeg. 'Mijn koning.' fluisterde ze in zijn oor.

David moest zacht lachen en legde zijn vinger op haar mond. 'Niet zo hard,' zei hij grinnikend en kuste haar lippen. Het was nog steeds niet helemaal naar buiten dat zijn huwelijk met Iwone voorbij was en het was helemaal niet de bedoeling dat mensen erachter zouden komen dat hij het bed deelde met een andere vrouw.

'Het spijt me, ik kan het niet laten.' Lachte Gwen onschuldig. Ze zouden haar nu vast wel gehoord hebben en anders dan kon ze altijd nog zelf het gerucht verspreiden. De lakens van David's bed plakten aan haar huid, net zoals haar haar en jurk die ze nog steeds om haar middel had zitten. Ze zocht zijn lippen terug op en kuste hem weer even hartstochtelijk.

Kort glimlachte hij even en terwijl ze hem weer vurig en hartstochtelijk kuste, duwde hij de jurk van haar heupen af, zodat deze op de grond viel. Zijn handen streken langs haar dijbenen heen, die om hem gewikkeld zaten en zijn lippen raakte de huis van haar nek. Dit zou nog een leuke avond gaan worden.

'Oh David.' murmelde Gwen onder zijn handen, zijn lichaam. Ze gleed met haar handen over ieder stukje huid en hield hem uiteindelijk stevig bij zijn schouders vast. Later, een paar dagen na de daad, zou ze vast spijt hebben dat ze zich zo open had gespreid onder een prins, een aanstaande koning, een man. Gwen was niet iemand die erg kieskeurig was wat mannen betrof, maar ze was ook niet makkelijk te krijgen. Zoiets als dit ging tegen haar principes in, maar tegelijkertijd ook weer niet. Gelukkgi dacht ze daar nu al niet meer aan.

Vol verlangen bedreef hij de liefde met haar. Op dit moment maakte het hem niet uit wie er onder hem lag, als hij maar een avond alles zou kunnen vergeten en dat lukte op dit moment zeker. Gwen dreef zijn gedachten weg van alles en het enige waar hij nog aandacht voor had was haar goddelijke, prachtige lichaam. Zijn lippen smolten voor de zoveelste keer deze avond samen met die van haar. Zijn ene hand lag op haar rug, terwijl de andere de zachte huid van haar heup streelde.

Gwen kon niet anders dan toegeven dat David een erg bekwame man in bed was. Ze genoot er waarschijnlijk net zo veel van als dat hij deed. Ze sloot haar ogen kort terwijl ze zijn handen over haar huid voelde gaan. Er zou hier een hele lange nacht van gemaakt kunnen worden, maar Gwen wilde niet die hele nacht hier blijven. Ze wilde niet gemist worden in de keukens de volgende ochtend én ze wilde niet betrapt worden. Het was prima een gerucht te verspreiden dat er íemand met David naar bed ging, maar ze hoefden niet te weten dat zíj het was.

Licht hijgend en bezweet ging David naast haar liggen en glimlachte. Zijn lippen kuste de zijkant van haar nek en hij streek de haren naar achteren toe. 'Blijf bij me vannacht,' murmelde hij zacht in haar oor, terwijl hij haar liefkoosde. Hij wilde een warm lichaam naast zich, iemand waar hij zich aan vast kon houden vannacht. Hij wilde een nacht niet alleen zijn.

Gwen keek tevreden toe hoe David naast haar ging liggen en erg voldaan leek te zijn. Zijn verzoek maakte haar echter minder tevreden. Ze draaide op haar zij en gleed met haar hand langs zijn zij en heup. 'Oh, maar mijn heer, bent u niet bang dat uw vrouw binnenkomt? Of dat iemand anders osn betrapt?' Hij had nog steeds niet direct haar verteld dat Iwone inderdaad weggestuurd was en ze wílde het nu wel weten.

'Iwone komt hier niet meer en vertrouw mij maar, niemand zal ons betrappen.' Iedereen wist dat ze hem met rust moesten laten en niemand zou hem in deze uren van de dag storen. Hij was te moe om ruzie te maken, dus als ze niet zou willen blijven, zou hij haar ook laten gaan. Nu pas merkte hij hoe uitgeput hij eigenlijk was. Alsof al zijn energie was weggezogen door de stressvolle dagen.

Gwen keek de man naast haar kort aan en knikte toen. 'Dan zou ik niets liever willen.' Ze vleide haar lichaam tegen dat van hem aan en drukte zachte kussen op zijn slaap, in zijn nek en op zijn kaaklijn. Ze sliep liever in dit majesteuze bed dan in de bedden in de dienstvertrekken. Morgen zou ze wel vertellen dat ze de stad in was geweest, die leugen gebruikte ze wel eens vaker. En ze zou vroeg genoeg vertrekken om op tijd in de keukens te staan. Niemand zou de onschuldige, altijd aardige Gwen verdenken.

David glimlachte en trok haar dichter tegen zich aan. Het was heerlijk om haar warme lijf tegen dat van hem aan te voelen. Haar rug lag tegen zijn borst aan en op een of andere manier liet het hem ontspannen. Zijn ademhaling werd rustiger en hij zou zo in slaap kunnen vallen, maar dat wilde hij haar ook niet aandoen. 'Vertel me eens iets, het maakt niet uit wat.'